Links Inloggen
Naar begin van de pagina
Home

Bijbelindex

Oude Testament
Genesis
Exodus
Leviticus
Numeri
Deuteronomium
Jozua
Rechters
Ruth
1 Samuël
2 Samuël
1 Keunenks
2 Keunenks
1 Kronieken
2 Kronieken
Gebed van Manasse
Ezra
Nehemia

Deuterocanonieken
Tobit
Judit
Ester
1 Makkabeeërs
2 Makkabeeërs
Job
Psaalms
Spreuken
Predeker
t Hoog Laid van Laifde
Wieshaid
Wieshaid van Jezus Sirach
Jesaja
Jeremia
Kloaglaiden
Baruch
Braif van Jeremia
Ezechiël
Daniël
Aanvullens bie Daniël
Hosea
Joël
Amos
Obadja
Jona
Micha
Nahum
Habakuk
Sefanja
Haggai
Zacharia
Maleachi

Nieuwe Testament
t Evengelie volgens Matteüs
t Evengelie volgens Marcus
t Evengelie volgens Lucas
t Evengelie volgens Johannes
Handelingen van apostels
Braif aan Romaainen
Eerste braif aan Korintiërs
Twijde braif aan Korintiërs
Braif aan Galoaten
Braif aan Efezers
Braif aan Filippiërs
Braif aan Kolossers
Eerste braif aan Tessalonikers
Twijde braif aan Tessalonikers
Eerste braif aan Timoteüs
Twijde braif aan Timoteüs
Braif aan Titus
Braif aan Filemon
Braif aan Hebreeërs
Braif van Jakobus
Eerste braif van Petrus
Twijde braif van Petrus
Eerste braif van Johannes
Twijde braif van Johannes
Daarde braif van Johannes
Braif van Judas
Openboaren van Johannes
Deuteronomium Mozes kikt weerom (1: 1- 3:29)   
Vermoanen zok aan wet te holden (4: 1-40)   
Vrijsteden aan aanderkaant Jordaan (4:41-43)   
Wetgeven (4:44- 6: 3)   
t Grode gebod (6: 4-25)   
Omgang mit aander volken (7: 1-26)   
Weest dankboar (8: 1-20)   
Weest nait aigenwies (9:1-10:11)   
Geheurzoamhaid (10:12-22)   
Zegen en vluik (11: 1-12: 1)   
t Ovverstee (12: 2-28)   
Woart joe veur ofgoden (12:29-13:19)   
Gain haaidens raauwgebroek; raaine en onraaine daaiern (14: 1-21)   
Tienden (14:22-28)   
t Sabbatsjoar (15: 1-18)   
Eerstelingen van t vij (15:19-21)   
Grode feesten (16: 1-17)   
Rechtsproak en zuvere eredainst (16:18-17:18)   
Keunenk (17:14-19)   
Rechten van priesters en Levieten (18: 1- 8)   
Woarzeggerij en profetie (18: 9-22)   
Vrijsteden (19: 1-13)   
Tegen laandroof en leugenachtege getugen (19:14-21)   
Oorlogswetten (20: 1-20)   
Moord deur n onbekende (21: 1- 9)   
Kriegsgevangen vraauw (21:10-14)   
t Eerstgeboorterecht (21:15-17)   
Tegendroadske zeun (21:18-21)   
Begraffenis noa doodstraf (21:22-23)   
Over kwietroakte bezittens (22: 1- 4)   
Alderhande veurschriften (22: 5-12)   
Wetten op t traauwen (22:13-29)   
Zuverhaid van gemainte (23: 1- 9)   
Regels veur t legerkaamp (23:10-15)   
Aander veurschriften (23:16-26)   
Over schaaiden en vannijs traauwen (24: 1- 5)   
Over rechten van noaste en baarmhaarteghaid (24: 6-22)   
Nait vraid wezen (25: 1- 4)   
t Swoagerhuwelk (25: 5-10)   
Nog meer veurschriften (25:11-19)   
Over eerstelingen (26: 1-11)   
Tienden nog ais (26:12-19)   
Gedenkstainen en altoar op Ebal (27: 1-10)   
Zegen op Gerizim; vluik op Ebal (27:11-26)   
Zegens en vervluikens (28: 1-68)   
t Verbond vernijd (28:69-29:28)   
Verlözzen noa beraauw (30: 1-10)   
Woar of t op aan komt (30:11-20)   
Jozua (31: 1- 8)   
t Veurlezen van wet (31: 9-13)   
Veurzeggen van Izrel zien ofvaal (31:14-30)   
t Laid van Mozes (32: 1-43)   
Leste vermoanen van Mozes (32:44-52)   
Zegen van Mozes (33: 1-29)   
Mozes staarft (34: 1-11)   

Mozes staarft (34: 1-11)

Deuteronomium 34


01Dou ging Mozes vot oet vlakte van Moäb en ging bie baarg Nebo omhoog, dat is n top in baargen van Pisga tegen Jericho over. De HEER luit hom t haile laand zain van Gilead òf tot aan Dan tou, 02hail Naftali, t laand van Efraïm en Manasse en t haile laand van Juda tot aan zee in t westen tou, 03de Negev, streek bie Jordaan en vlakte bie paalmstad Jericho, tot aan Soär tou. 04De HEER zee tegen hom: "Dit is t laand dat ik mit n aid aan Abraham, Isaak en Jakob beloofd heb dou ik zee: 'Ik zel t aan joen noazoaten geven.' Ik loat die t aal mit aigen ogen zain, mor doar aan overkaant zelst nait kommen."

05Mozes, knecht van de HEER, sturf doar, in t laand Moäb, krekt as de HEER zegd haar. 06En hai begruif hom in n daal in t laand Moäb, tegen Bet-Peor over, en tot op dag van vandoag wait gainain woar zien graf is. 07Mozes was honderdtwinneg joar dou hai sturf, zien ogen wazzen nait minder worden en zien krachten wazzen nait ofnomen. 08Datteg doagen wazzen Isrelieten om Mozes in raauw, doar in vlaktes van Moäb. Dou was raauwtied veur Mozes verbie. 09Jozua, zeun van Nun, was vol mit gaist van wieshaid, want Mozes haar hom handen oplegd. Doarom lusterden Isrelieten noar hom en deden noar wat de HEER Mozes opdroagen haar.

10 Der het nooit meer n profeet west in Israël doar de HEER zok zo aan openboard het, as aan Mozes, 11 getuge ale taikens en wonders dij de HEER hom opdruig om te doun in t laand Egypte, veur farao en aal zien knechten en t haile laand,